Nog niet eerder heb ik op een middag drie keer achter elkaar gespeeld. Het verhaal van Het Einstein Meisje is een flexibele voorstelling die ik op verschillende lokaties op verschillende manieren kan spelen. Gisteren tijdens het Leids Theaterfestival heb ik dat goed kunnen ervaren. Drie voorstellingen, alledrie anders. Wat een ontdekking is het om in een kleine intieme ruimte met een handjevol mensen iedereen persoonlijk mee te kunnen nemen in het verhaal. De interactie met het publiek in zo’n kleine ruimte is onvermijdelijk en geeft nieuwe dimensies aan het spel. Hoewel ik deze voorstelling al bijna een jaar speel, raak ik er absoluut niet op uitgekeken. Juist omdat de tekst op zoveel verschillende manieren te brengen is. Er is nog heel veel in te ontdekken.
Dank daarom aan de organisator van het Leids Theaterfestival, die mij de kans gaf hier te mogen spelen. De reacties van het publiek gisteren, gaven mij de enorme boost energie om drie keer achter elkaar vol overgave het verhaal van Elisabeth Einstein te kunnen vertellen:
“Moving. From the beginning to the end. It was a pleasure to see science, history and personal feelings melting in such a vibrant play.”
“Geweldige voorstelling van Annemarie. Ze heeft het publiek volledig in haar grip. Niet alleen zij had tranen in haar ogen. Bedankt.”
“Wow, very impressive! I’m looking differently at Einstein now.”
“Prachtige voorstelling, met name de combinatie tussen natuurkunde en toneel. Ik zou op dezelfde voet doorgaan…”
“You added a new dimension to everything I thought I knew about Einstein! Thank you so much.”
“…In zo’n kleine tijd & ruimte neem je iedereen mee in de werkelijkheid / onwerkelijkheid van Lieserl. Indrukwekkend…”