Wat kan een schilder leren van een acteur en omgekeerd? Hoe gaat een beeldhouwer om met inspiratie en hoe doet een theatermaker dat?
Nog niet eerder heb ik in een theaterproject zo intensief samengewerkt met beeldende kunstenaars. Tijdens de repetities in de afgelopen 5 weken hebben we elkaar wederzijds geinspireerd. En afgelopen zaterdagavond was de eerste eindpresentatie van dit unieke project, waarin kunstenaars uit diverse disciplines worden samengebracht.
Ik werk samen met de theatermakers van Drie Maal Plankenkoorts Myrthe Michielsen en Ad Paantjens, en met de kunstenaars Hella Sluyters en Irene Weug. Zowel Theater Tiuri, Drie Maal Plankenkoorts als de beeldend kunstenaars werkten op vaste tijden aan hun scènes en kunstwerken. In één gebouw gingen we allemaal op een eigen manier aan de slag met het thema ‘Ontmaskering’. We gingen ook vanuit een nieuwsgierigheid naar elkaars motieven en werkwijze het gesprek aan. Uiteindelijk resulteerde het proces in een eindpresentatie voor het publiek afgelopen zaterdagavond 11 mei. Na afloop werd in een speciaal cultuurdebat, dat geleid werd door Cees Vermeeren, teruggekeken op het proces van de afgelopen periode.
Een heel bijzonder proces, waarbij ik in een speeltuin van spelopdrachten geinspireerd werd door artistieke beelden en mijn eigen lijf en een totale vrijheid van maken ervoer. Dankzij de regie van Myrthe, het spel van Ad en het meedenken van Irene en Hella, is het eindresultaat van de scene tussen Blanche en Stanley er een waarop we trots mogen zijn. Aanstaande vrijdagavond 20.15u nog driemaal te zien in Theater Tiuri in Roosendaal.
